Digubah 30 April 2009
Siyang menika kula pepanggihan kalihan tiyang sepuh ingkang naminipun Mbah Joyo. Priyantunipun guru kalihan ahli macapatan... Mbah Joyo ngasih pesen, menawi menungso kuwi urip neng donya kudu njalani papat elmu...
Sepisan ngelmu titen... nah kita kudu titeni sakliwere ndhewe sapa wae kanca-kanca kita, sapa sing kudu dikancani lan sapa sing ora...
Kaping kalih ngelmu telaten... kita kudu telaten yen njalani nyambut gawe...
Kaping telu ngelmu saen... kita kudune ora isinan... aja isin takon karo wong sing ahli... apa ilmune dheweke supoyo sukses...
Kaping papat ngelmu open... kita kudu open karo wong lia ...
Nah... sawise njalani papat ngelmu mau, kita bakalan entuk "Dedhuwen" -- "sugih ngelmu tanpa guru"...
Sunday, 3 May 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Mbah Joyo ngasih/maringi pesen,
ReplyDeletemenawi menungso kuwi/niku
kudu njalani/numindakne
Kita/kito kudu titen
sawise/ sak wise
bakalan : kayaknya bukan bahasa jawa deh, tapi jawanya apa aen lupa juga tuh
jamet